Κομμένες σκηνές

Πολλές φορές τα όνειρα είναι όχι απλά περίεργα αλλά φαίνονται και τελείως ασύνδετα, σαν κομμένες σκηνές από διάφορες ταινίες ενωμένες σε ένα φιλμ. Ένα τέτοιο ήταν και το δικό μου, περίεργο και ανακατεμένο, που μέχρι και τώρα στο τέλος της ημέρας με προβληματίζει και μου ανακατεύει συναισθήματα και στιγμές. Δεν αναφέρω τα γυναικεία ονόματα για αυτονόητους λόγους, όλες οι πιθανότητες δεκτές αλλά μόνο ο "ονειροπαρμένος" έχει πάντα το δικαίωμα της γνώσης των ονείρων του.

Βρίσκομαι σε ένα μεγάλο σκοτεινό δωμάτιο. Υπάρχει πλήθος κόσμου και φώτα που αναβοσβήνουν, λες και βρίσκομαι στον κάτω όροφο του decadance στην Αθήνα, αλλά είμαι κάπου αλλού. Δίνουν βραβεία αλλά δεν ξέρω γιατί, ο κόσμος ζητωκραυγάζει, φωνάζει τραγουδάει, παραληρεί. Κάποιος ανεπιθύμητος για μένα είναι αυτός που τα απονέμει, εκείνη την στιγμή που αηδιάζω από την φωνή του, που θεριεύει η απέχθεια μέσα μου ακούω να λέει το όνομά μου. Ο κόσμος για μια στιγμή παγώνει. Μόνο για μια στιγμή όμως, έπειτα συνεχίζει στην δικιά του νιρβάνα, παραδομένος στην ανούσια επεφημία. Είμαι πίσω πίσω, σηκώνω το χέρι για να δείξω παρών, δεν θέλω να παραλάβω βραβείο από αυτόν τον καραγκιόζη, ειδικά τώρα. Θυμάμαι τον εαυτό μου να τραγουδά σε μια σκηνή και τον κόσμο να χορεύει από κάτω, μα ποτέ δεν είχα φωνή τραγουδιστή και εκείνη την ώρα που το σκέφτομαι δεν ξέρω αν φαντάζομαι μέσα στο όνειρο ή ονειρεύομαι μέσα στο όνειρο. Η σκηνή ξαφνικά αλλάζει...

Βρίσκομαι σε ένα αυτοκίνητο, οδηγάω ο ίδιος. Μυστήρια οχήματα αυτά τα αυτοκίνητα, σαν διασταύρωση από αυτοκίνητα των 50's και των 70's. Με κυνηγάει άλλο ένα, είναι βράδυ γιατί τα φώτα μας χοροπηδούν καθώς τρέχουμε σε χωμάτινους δρόμους που πέρα από τα αρκετά λασπωμένα τους σημεία έχουν και πολλά πηδήματα. Συγκρουόμαστε που και που μα ποτέ τόσο δυνατά ώστε να ακινητοποιηθούμε. Ξεμακραίνω, έχει ξημερώσει και μπαίνω στην Πάτρα, είναι όμως μια άλλη Πάτρα, ξεχωρίζουν τα ψηλά κτίρια. Πολυκατοικίες στον ρυθμό του ελληνικού κιτς του 70 με τις αντίστοιχες αποχρώσεις του μπλέ, του κόκκινου και του πράσινου. Ο σκηνοθέτης του ονείρου αλλάζει πάλι πλάνο...

Βρίσκομαι τώρα γυμνός σε μια μπανιέρα, όρθιο με βρίσκουν βάναυσα οι κρύες σταγόνες του νερού. Λες και θέλω να ηρεμήσω από κάτι, νιώθω μια σκέψη να με βασανίζει μα μόλις πάω να την προσεγγίσω ανοίγει η πόρτα. Είναι η ΧΕ. Ξαφνιάζομαι τι θέλει αυτή εδώ; Πως απέκτησε ξαφνικά τέτοιες οικοιότητες ; Κάτι με ρωτάει. Είναι η σκέψη που με βασανίζει αλλά εγώ δεν μπορώ να την ακούσω λες και προσπαθώ να ερμηνεύσω διαλόγους σε βουβή ταινία, μόνο που εγώ δεν μπορώ να διαβάσω χείλη. Το νερό ζεσταίνεται χανόμαστε στους ατμούς και το τοπίο δεν είναι ίδιο...

Δεν ξέρω που είμαστε ακριβώς. Ένας γρεμός μεγάλος και απότομος. Βρισκόμαστε σε ένα πλατύ μονοπάτι που μοιάζει με μπαλκονάκι του γκρεμού. Είμαι με ένα άνθρωπο που γνώρισα σχετικά πρόσφατα, έναν άνδρα μεγαλύτερης ηλικίας από μένα και με την ΨΑ. Τι θέλει πάλι στα ονειρά μου ; Είναι πανέμορφη και την χαζεύω, χάνομαι πάλι στα μάτια της. Αυτός προχωρά μπροστά ενώ εμείς περπατάμε δίπλα δίπλα πιο πίσω. Στα αριστερά μας, πολλά μέτρα πιο κάτω φαίνεται ένας μακρόστενος μικρός κολπίσκος. Σταματάμε και τον χαζεύουμε, απλώνω το χέρι μου, η ΨΑ μου το σφίγγει, ξαφνιάζομαι ευχάριστα, δεν το πιστεύω. Γιατί μια τόση ανέλπιστη κίνηση μετά από τόσο καιρό ; Δεν με ενδιαφέρει πια το γιατί, γεμίζω με ευτυχία. Όμως το όνειρο με μεταφέρει στον κολπίσκο...

Είναι η ΖΣ που μάλλον έχει χωρίσει μετά από μακροχρόνια σχέση. Η ΖΣ είναι πολλά χρόνια φίλη με την ΨΑ, αλλά είμαστε μόνο η ΖΣ και εγώ σε αυτή την αμμουδιά. Ξαφνικά η ΖΣ γυμνώνεται μπροστά μου, με πλησιάζει τα χάνω. Μα είναι φίλη με την ΨΑ τι κάνει ; τι θέλει από μένα ; Μου μιλά για μια αρχαία ιεροτελεστεία για να "απελευθερωθεί" από τα δεινά του χωρισμού. Πρέπει λέει να κάνουμε μαζί πολλές δοκιμασίες, να κολυμπήσουμε μέχρι εξάντλησης στα γαλανά νερά και μετά με ότι δύναμη μας έχει απομείνει να αποκτηνωθούμε κάνοντας σεξ. Σαστίζω, δεν μπορεί να μου το ζητάει αυτό ; να το ζητάει από μένα ; μα δεν υπολογίζει καθόλου την ΨΑ ; Τα φώτα ανοίγουν, μαζί με τα μάτια μου.

Ξύπνησα μα ακόμα νιώθω το σφίξιμο στο χέρι από την ΨΑ...