Αυτοσχέδιες πτήσεις

Είναι ψιλοαργά, εχω διάβασμα και νυστάζω... Ευκαιρία λοιπόν να γράψω κι εγω ένα όνειρό μου το οποίο περιμένει απο μέσα καλοκαιριού!

Ανήκει σε μια από τις πιο όμορφες κατηγορίες ονείρων.Η αρχή και το τέλος του είναι απότομα και αυθαίρετα αλλά ακόμη κι αυτό εξυπηρετεί έναν σκοπό: Δεν έχει σημασία τίποτα απο τα δύο, σημασια έχει το περιεχόμενο.

Κάπως,λοιπόν,βρέθηκα να πετάω πανω απο γνωστά και αγαπημένα μέρη.Δεν πετούσα με κάποιο απο τα γνωστά μέσα, αλλά καθόμουν σε κάτι σαν δίσκο και φυσικά δεν λειτουργούσε σαν μαγικό χαλί! Είχε και κάτι σαν έλικα αιωρόπτερου...

Στην αρχή του ονείρου τα πράγματα ήταν ήρεμα।Σε κάποια φάση ξαφνικά ήταν και ο αδελφός μου μαζί,μετά ημουν ξανα μόνος... Μετά απο αρκετή ώρα πτήσης και αφού είχαμε φτάσει στο χωριό μου, θυμάμαι οτι άρχισαν τα πειράματα! Ήμουν πλέον πάλι μόνος και άρχιζα να ανακαλύπτω τρόπους για ακροβατικά!Πώς?Με ένα μπουκάλι νερού που είχα μαζί,το οποίο χρησιμοποιούσα ως βαρίδι και "έστριβα"! Άρχισα να κάνω σβούρες, απότομες βουτιές και ελιγμούς।Το είχα καταχαρεί γιατί το ένιωθα πραγματικά, ήταν απο τα ζωντανά όνειρα...

Κάποια στιγμή,όπως ήταν αναμενόμενο,έπεσα! Κατά τη διάρκεια του ονείρου δεν με είχε απασχολήσει ούτε στιγμή το πως θα προσγειωνόμουν, δεν με ένοιαζε γιατί απλά θα έβρισκα τον τρόπο! Χάρηκα γιατί δεν χτύπησα καθόλου αλλά ούτε και πτοήθηκα! Χωρίς να ξέρω αν θα κατάφερνα να απογειωθώ ξανα (γιατί ξεκίνησε πετώντας το όνειρο) πήγα στην άκρη ενός γκρεμού και απλά πήδηξα!

Το όνειρο συνεχίστηκε όπως πρίν και τελείωσε κάπου εκεί.Πέταγα και πάλι...